บทที่ 32 22
เด็กรับใช้ก็วิ่งหน้าตาตื่นมาเคาะห้องของพริมา แล้วบอกว่าเจ้าริดอาการแย่ ร้องครวญครางน้ำลาฟูมปาก หัวใจของหญิงสาวมีแต่ความหวาดหวั่น รีบไปหามันราวกับจะได้เจอกันเป็นครั้งสุดท้าย อาการของเจ้าริดที่เด็กบอกคล้ายถูกวางยา มันต้องไปกินอะไรหรือมีใครเอาอะไรให้มันกิน แต่มันไม่ห่างลูกไปไหนเลยอีกทั้งอาหารการกินของม...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ

บท
1. บทที่ 1 บทนำ
2. บทที่ 2 1.1
3. บทที่ 3 1.2
4. บทที่ 4 1.3
5. บทที่ 5 2.1
6. บทที่ 6 2.2
7. บทที่ 7 2.3
8. บทที่ 8 3.1
9. บทที่ 9 3.2
10. บทที่ 10 4.1

11. บทที่ 11 4.2

12. บทที่ 12 4.3

13. บทที่ 13 5.1

14. บทที่ 14 5.2

15. บทที่ 15 5.3

16. บทที่ 16 6

17. บทที่ 17 7

18. บทที่ 18 8

19. บทที่ 19 9

20. บทที่ 20 10

21. บทที่ 21 11

22. บทที่ 22 12

23. บทที่ 23 13

24. บทที่ 24 14

25. บทที่ 25 15

26. บทที่ 26 16

27. บทที่ 27 17

28. บทที่ 28 18

29. บทที่ 29 19

30. บทที่ 30 20

31. บทที่ 31 21

32. บทที่ 32 22

33. บทที่ 33 23

34. บทที่ 34 24

35. บทที่ 35 25

36. บทที่ 36 26

37. บทที่ 37 27

38. บทที่ 38 อวสาน


ย่อ

ขยาย



