บทที่ 37 27
ครบกำหนดสองเดือนแล้วที่พริมาต้องกลับหลวงพระบาง จริงอยู่ที่ว่าบูดาเปสทำให้พบเจอผู้คนมากมายและสังคมใหม่ๆ แต่ขณะเดียวกันมันก็พาหัวใจห่างไกลความอบอุ่น มันไม่อุ่นใจเหมือนตอนได้อยู่ใกล้ครอบครัว แม้เธอจะไม่เคยบอกตัวเองว่าตนเป็นวรวัฒน์แต่กลับรู้สึกผูกพันเกี่ยวลึกในหัวใจ จากที่เคยคิดเอาไว้ว่าอยากปลีกตัวออกมา...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ

บท
1. บทที่ 1 บทนำ
2. บทที่ 2 1.1
3. บทที่ 3 1.2
4. บทที่ 4 1.3
5. บทที่ 5 2.1
6. บทที่ 6 2.2
7. บทที่ 7 2.3
8. บทที่ 8 3.1
9. บทที่ 9 3.2
10. บทที่ 10 4.1

11. บทที่ 11 4.2

12. บทที่ 12 4.3

13. บทที่ 13 5.1

14. บทที่ 14 5.2

15. บทที่ 15 5.3

16. บทที่ 16 6

17. บทที่ 17 7

18. บทที่ 18 8

19. บทที่ 19 9

20. บทที่ 20 10

21. บทที่ 21 11

22. บทที่ 22 12

23. บทที่ 23 13

24. บทที่ 24 14

25. บทที่ 25 15

26. บทที่ 26 16

27. บทที่ 27 17

28. บทที่ 28 18

29. บทที่ 29 19

30. บทที่ 30 20

31. บทที่ 31 21

32. บทที่ 32 22

33. บทที่ 33 23

34. บทที่ 34 24

35. บทที่ 35 25

36. บทที่ 36 26

37. บทที่ 37 27

38. บทที่ 38 อวสาน


ย่อ

ขยาย



