บทที่ 197 การระงับโครงการ

เกรซกอดนาโอมิแน่นในห้องพักผู้ป่วย ร่ำไห้ราวกับโลกจะถล่ม “พี่นาโอมิ ทำไมพี่ไม่เตือนฉันให้เร็วกว่านี้ จบสิ้นกันแล้ว ฉันไปทำให้ลูกสาวท่านผู้ว่าฯ ไม่พอใจเข้า! ฉันจบเห่แน่! ถ้าพวกเขาให้คนมาเก็บฉันล่ะ? ถ้าฉันก้าวออกไปข้างนอกแล้วมีคนยิงกระสุนใส่หัวฉันจะทำยังไง?”

นาโอมิถอนหายใจแล้วใช้นิ้วเคาะหน้าผากเธอเบาๆ ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ