บทที่ 42 คำสาป

เมื่อคนอื่นๆ เดินเข้ามา ก็พบเลสเตอร์กำลังกำโทรศัพท์แน่น ดวงตาเบิกกว้างจ้องมองนาโอมิราวกับได้พบเห็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ “แต่เข็มของคุณนิ่มขนาดนั้น แทงทะลุผิวหนังได้ยังไงกันครับ แล้วทำไมต้องเป็นทองคำด้วยล่ะ สแตนเลสใช้ไม่ได้เหรอ คุณแน่ใจนะว่าไม่มีลิ่มเลือดเหลืออยู่ในสมองของธีโอดอร่าแล้ว แล้ว...เด็กในท้องปล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ