บทที่ 124 เสียงหัวเตียงชนกับผนังเป็นจังหวะ

"ฉันนอนข้างในก็ได้ค่ะ" หญิงสาวเริ่มพูดเสียงเบาลงเมื่อสัมผัสถึงความแข็งแกร่งที่มันเริ่มขยายตัวขึ้นมา

"ไม่ทันแล้ว" สันติจับร่างของเธอให้นอนลงข้างล่างแล้วดันตัวขึ้นคร่อมเธอไว้ จมูกคมสันโน้มลงไปไซร้ซอกคอระหงและสูดดมกลิ่นกายของเธอแบบโหยหาและอาวรณ์ เขาคิดว่าจะไม่มีวันนี้อีกแล้ว

"อย่าทำแรงนะคะ" กัลยาไม่ได้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ