บทที่ 79 Chapter 79

ใจหายวูบอย่างไม่น่าเชื่อเหมือนกัน น้ำใสๆ เอ่อล้นคลอด้วยความเจ็บจี๊ดที่ใจ ถ้าหากวันหนึ่งข้างกายไร้มิโอเดรกคอยก่อกวน เธอจะเป็นยังไงนะ คงเงียบเหงาเศร้าหมองจนไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรไปสักช่วงหนึ่งมั้ง ก็เพื่อน...นี่เธอรับเขาเป็นเพื่อนตั้งแต่เมื่อไหร่กัน เมื่อก่อนเป็นอริกันนี่น่า ช่างเถอะคิดไปปวดหัวเปล่าๆ ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ