บทที่ 31 ตอนที่ 31

ฝ่ามือใหญ่บีบมือบางให้กอบกุมความใหญ่โตในกางเกงเนื้อดีไว้ในอุ้งมือเล็กสั่นสะท้าน รัญชน์ใจอ่อนกับใบหน้าหล่อเหลาที่เลื่อนลอยอยู่ใกล้ใบหน้าตื่นตระหนกของเธอเพียงลมหายใจเป่ารดเท่านั้น รัญชน์แตะส่วนกายแกร่งเบามือ

“แค่นี้ใช่ไหม” เธอถามด้วยแก้มเนียนแดงก่ำ ราวคนเพิ่งไข้ขึ้นสูง

“เท่านี้ ผมก็พอใจแล้วรัญชน์ คุ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ