บทที่ 45

ทันทีที่พวกเขาเปิดประตูห้องรับรอง พวกเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าที่สนุกสนาน..

อมีเลียมองไปรอบๆ และพบว่ามีเด็กน้อยน่ารักสองคนที่หน้าตาเหมือนกันวิ่งเข้ามาหาพวกเขา พวกเขากอดต้นขาของนอร่าทั้งสองข้างและเรียกด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะว่า “แม่จ๋า~”

นอร่าวางมือบนหลังเด็กและพูดว่า "แอนดรูว์ แอชลีย์ นี่คือป้าอมีเลีย จำ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ