บทที่ 29 การเกิดใหม่จากความตาย

วันแล้ววันเล่า วิคตอเรียรู้สึกราวกับว่าจิตวิญญาณของเธอกำลังถูกบดขยี้อย่างช้าๆ ด้วยชีวิตอันน่าเบื่อหน่ายและซ้ำซากจำเจ

เย็นวันหนึ่ง ราวกับถูกพลังลึกลับบางอย่างดึงดูด เธอเดินเตร่มาจนถึงสวนหลังคฤหาสน์หลังใหญ่

ที่นั่น เธอยืนอยู่ริมหน้าผา เบื้องล่างคือผืนทะเลกว้างใหญ่ที่คลื่นซัดสาดเข้าใส่โขดหิน

ลมทะเลพ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ