บทที่ 62 คนที่เธอไม่สามารถขุ่นเคือง

วิกตอเรียยังคงมีสีหน้าเรียบเฉย แต่ลมหายใจของเธอหนักหน่วงขึ้น เธอกัดฟันแน่น และแววตาเต็มไปด้วยความอดกลั้น

เธอรู้ว่าอิซาเบลลาจงใจแกล้ง ผลักดันเธอจนถึงขีดสุด และทดสอบความอดทนของเธอ

อิซาเบลลาดูจะเพลิดเพลินกับการแก้แค้น เธอตบหน้าวิกตอเรียอย่างรุนแรงซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ละฝ่ามือที่ฟาดลงมาล้วนนำมาซึ่งความอั...