บทที่ 65 พาเธอไป

สีหน้าของเอเดรียนวูบไหวไปชั่วครู่ แต่เขาก็กลับมาสงบนิ่งได้อย่างรวดเร็ว

เขาก้มลงเก็บมีดที่ตกอยู่บนพื้นขึ้นมา

“ไม่นะ ไม่นะ เอเดรียน! แกทำกับฉันแบบนี้ไม่ได้นะ!” อิซาเบลลากรีดร้องอย่างเจ็บปวด เสียงของเธอเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

เอเดรียนไม่สนใจเธอ เขาสั่งลูกน้องที่จับตัวเธอไว้อย่างเย็นชาว่า “จับเธอไว้ให...