บทที่ 110 บทส่งท้าย [3]

ก๊อกๆ ๆ

“นามิ เปิดประตูหน่อย” ไดสึเกะตะโกนมาจากด้านหลังประตู

“ฉันเปลี่ยนชุดอยู่”

“ฉันช่วย”

“ไม่ต้อง”

เขานี่ท่าทางจะบ้าไปกันใหญ่แล้ว

“เปิดเถอะน่า ฉันรู้ว่าเธอยังไม่ได้ถอดชุดด้วยซ้ำ”

เขาติดกล้องวงจรปิดไว้ในห้องห้องนี้รึยังไงกัน

“นามิ ฉันสั่งให้เธอเปิดประตู”

ฟึ่บ!

ฉันตัดสินใจเดินมาเปิดมัน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ