บทที่ 92 ไล่พวกเขาไปเลย

“ฉันอยากให้แม่มีความสุขนั่นแหละ อีกอย่างฉันเคารพท่าน ดูเอาเถิด เมื่อก่อนคอยห้ามพี่ตลอด หากสุดท้ายคนแรกที่ไม่เคยทิ้งฉันกับเด็กๆ ก็คือแม่ลี่” หญิงสาวเอ่ยถึงตรงนี้แล้วก็นิ่งงัน เธอเพิ่งมาอยู่ที่ถนนเนี่ยอินได้ไม่นาน ทว่าหัวใจซึมซับหลายสิ่งเอาไว้ และรู้ว่าคนในพื้นที่ รักใคร่กัน แม้จะมอบความรักต่อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ