บทที่ 25 -25-

“แหม มีความสุขกันจังเลยนะคะ” มันเดินมาถึงก็พูดเลย

“ยัยนาว/พี่มะนาว” ยัยปรางค์ มีน และแพรวพูด ไอ้ปีเตอร์นี่ตกใจสุดผลักหัวฉันออกแล้วเดินออกไปจับมือยัยนาวมานั่งบนตักทันที

“มาตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วมาทำไมไม่บอก” ไอ้ปีเตอร์ใส่เป็นชุดเลย

“โธ่ ดาร์ลิงขา อย่าโกรธสิคะ ไม่เอาน่า เค้าแค่อยากมาเซอร์ไพรส์แค่นั้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ