บท 35

เจ้าพ่อหัวเราะเบาๆ เขาพับแขนเสื้อขึ้น เดินไปหาลูกน้อง

ลูกน้องถอยหลัง เขาบีบเข้าไป จับตัวเอาไว้

ลูกน้องดิ้นรนด้วยสัญชาตญาณ เจ้าพ่อครางเบาๆ กลิ่นคาวเลือดจางๆ แผ่ออกมาจากตัวเขา

วันนี้ตอนขากลับเขาเจอคนดักซุ่ม กระสุนเฉี่ยวผ่านไหล่ ไม่ใช่บาดแผลใหญ่โต แต่ขยับตัวมากไม่ได้

ลูกน้องสะบัดหลุดจากเจ้าพ่อ จ้องเขาเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ