บทที่ 4 บทที่3 สิ้นสุดการทำงาน
บทที่3
สิ้นสุดการทำงาน
"แต่พอใจชอบการ์ตูนค่ะ อากัปตันพาพอใจไปดูการ์ฟิลด์เหมียวๆหน่อยได้ไหมคะ"
"อ้วนมาได้ไงเนี่ย!" กัปตันมองหน้าหลานสาวตัวแสบของเขาก่อนจะหันไปมองด้านใน พี่สะใภ้รีบเช็ดโต๊ะส่วนพี่ชายของเขาทำเป็นมองนกมองไม้ในสวน ดูก็รู้ว่ามีพิรุธ
"ขับรถตามอากัปตันมาตั้งแต่ที่บ้านแล้วค่ะ แล้วคนนี้ใครคะสวยจังเลย สวยเหมือนพอใจเลยค่ะ^^"
ทิชาอ้าปากค้างมองหน้าชายหนุ่มตรงหน้าเขายกมือขึ้นมาปิดปากหัวเราะเพราะคำพูดของหลานสาวที่ไม่มีพิษสงอะไรทั้งนั้น พอใจเป็นเด็กน่ารักคุณแม่เป็นครูพ่อเป็นผู้อำนวยการมหาวิทยาลัย ร้านอาหารร้านนี้ก็เป็นร้านของพี่สะใภ้การที่เขาพาทิชามาที่นี่ก็เพราะว่าเขาอยากให้คนที่แอบตามมาเห็นต่างหากว่าเขาก็มีผู้หญิงเดินควงแขนเหมือนกัน
เขาไม่ได้เป็นเกย์!
"สวยเหมือนพอใจ พอใจสวยที่สุดค่ะ" สาวน้อยชื่นชมตัวเองส่งสายตาวิบวับให้ทิชา
"ค่ะพอใจหลานอาสวยที่สุด สวัสดีอาทิชาก่อนนะคะ"
"สวัสดีค่ะ" สาวน้อยพอใจยกมือไหว้ย่อเขาติดพื้นเผยยิ้มทีเห็นฟันสวยที่หายไป
"สวัสดีค่ะคนสวย"
"คุณอาทิชาทำไมสวยจังเลยคะถึงว่าคุณอาของพอใจเลิกเป็นตุ๊ดเลย"
ฟู่!!
น้ำใบเตยในปากของกัปตันพุ่งออกมาจนเสียงหัวเราะของพนักงานดังคิกคักมาจากด้านหลังทำไมทุกคนถึงคิดว่าเขาเป็นเกย์ ทำไมถึงหาว่าเขาไม่แมน ทิชาแอบกลั้นหัวเราะจนหลานสาววิ่งดุ๊กดิ๊กกลับเข้าไปในร้าน
"หลานสาวคุณกัปตันน่ารักจังเลยนะคะ"
"ครับ" เขาจะพูดยังไงดีหลานสาวเขาเนี่ยตัวป่วนเลย
ทานอาหารเสร็จกัปตันก็เดินเข้าไปในร้านเพื่อโอ้อวดพี่ชายว่าเขามีผู้หญิงอยู่ข้างกายเหมือนกันแต่ทว่าก้องภพรู้ดีว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใครถึงเธอจะไม่ได้เห็นเขาตรงๆแต่เขาเห็นเธอแค่เงาเขาก็จำได้ นักศึกษาของเขาเองแถมยังมีข่าวว่าเธอกับเพื่อนๆทำงานอะไรกัน
"ถ้าแกอยากมีแฟนฉันจะแนะนำให้เพื่อนๆเมียฉันก็เยอะแยะแกรู้อะไรไหมว่าผู้หญิงคนนั้นทำงานอะไร"
"ผมไปนะ" กัปตันไม่ปล่อยให้พี่ชายของเขาพูดต่อ เรื่องนี้เขารู้ดีและเขาก็ไม่ชอบเวลาใครมาพูดถึงทิชาแบบนั้นทั้งๆที่เขาพึ่งรู้จักกับเธอได้เพียงสองวัน
เขารู้สึกถูกชะตา
แต่ก็ยังไม่อยากมีพันธะกับใคร
ห้างPJ
ห้างสรรพสินค้าชั้นนำสาขาใหญ่ในกรุงเทพฯ ทั้งสองเดินมายังโรงหนังที่มีผู้คนมากมายหนังรักวันนี้คือเรื่องรักใสๆของนายฮอตเนิร์ด
"พระเอกเรื่องนี้คาแรคเตอร์เหมือนคุณกัปตันเลยนะคะ"
ชายหนุ่มอมยิ้มกับคาแรคเตอร์ในภาพยนตร์พระเอกเป็นเจ้าของบริษัทใหญ่โตแต่มาทำงานเป็นหนุ่มร้านอาหารเพื่อเก็บเกี่ยวประสบการณ์ไปปรับใช้เปิดร้านอาหารของตัวเองตามความฝัน
พระเอกมาเจอนางเอกในที่ทำงานเธอเป็นพนักงานน่ารักน่าทะนุถนอมแต่ทว่าลูกชายเจ้าของร้านกลับตามจีบเธออยู่ แม้แต่ตัวเขาเองก็หลงรักนางเอกเต็มหัวใจคาแรคเตอร์เฉิ่มๆมันทำให้เขาคิดว่านางเอกต้องมองข้ามเลยไปเปลี่ยนลุคใหม่ไฉไลกว่าเดิม สุดท้ายนางเอกลงรูปคู่กับลูกชายเจ้าของร้านจนเขาคิดว่าตัวเองหมดหวังจึงเดินมานั่งหงอยอยู่คนเดียว
นางเอกเดินตามมานั่งเคียงข้างแล้วส่งกล่องอาหารให้พระเอก พระเอกชื่นชมฝีมือการทำอาหารของเธอมากเพราะมันอร่อยกว่าเชฟในร้านอาหารเสียอีก
'นายคิดยังไงถึงเปลี่ยนลุคตัวเอง'
'เผื่อจะเปลี่ยนใจคนบางคนได้บ้าง'
'บางทีคนบางคนก็อาจจะชอบผู้ชายเฉิ่มๆก็ได้นะ'
สุดท้ายพระเอกก็เปิดเผยตัวตนว่าตนเองเป็นใคร เขาเปิดร้านอาหารโดยมีนางเอกเป็นคนดูแล 3ปีผ่านไปทั้งสองแต่งงานมีครอบครัวที่อบอุ่น
เป็นภาพยนตร์ที่ดีมากสื่อถึงความรักและครอบครัวได้ดีจริงๆกัปตันหันไปมองคนข้างๆที่นั่งน้ำตาซึม เย็นนี้เขากับเธอก็จะสิ้นสุดการจ้างงานมาเอนเตอร์เทน
"ทิชาอยากได้อะไรไหมครับ" กัปตันหันไปถามคนข้างๆเธอกำลังพิมพ์แชตกับลูกค้าอีกคนอยู่
"ไม่แล้วค่ะ คุณกัปตันคะไม่ต้องไปส่งทิชาก็ได้นะคะเดี๋ยวทิชาจะไปเปลี่ยนชุดที่คอนโดเพื่อน คืนนี้ทิชามีงานต่อ"
"แล้วทิชาจะไปตอนไหนครับให้ผมไปส่งไหม"
"ทิชาเกรงใจค่ะ"
"ไปเถอะเดี๋ยวผมไปส่ง"
ระหว่างทางไปคอนโดของผักบุ้งกัปตันได้แต่ภาวนาให้ฝนตกรถติดเขาไม่อยากไปถึงจุดหมายปลายทางโดยเร็วแต่ทว่าวันนี้ถนนโล่งเหมือนไม่ใช่ถนนในกรุงเทพฯเลย
ถึงคอนโดทิชาหันไปขอบคุณลูกค้าที่แสนดีเธอโบกมือบ๊ายบายแต่คนบนรถจะมีอาการเหมือนคนอกหัก ทิชาเห็นแล้วรู้สึกสงสารจึงเดินอ้อมไปฝั่งคนขับแล้วเคาะกระจกรถ เพียงแค่กระจกรถลดระดับลงมาเธอก็ยืนใบหน้าไปหอมแก้มเขาหนึ่งที
คนไม่เคยถูกเนื้อต้องตัวผู้หญิงใบหน้าแดงก่ำมองตามแผ่นหลังขาวๆจนพ้นสายตา
"จะจ้างตลอดชีวิตทิชาจะคิดเท่าไหร่วะ" กัปตันบ่นพึมพำอยู่คนเดียวกว่าจะออกรถได้ก็นั่งทำใจอยู่เกือบสิบนาที
สุดท้ายความลุ่มหลงก็ทำให้เขาหอบสังขารมาที่ผับของเพื่อน อยากจะปรึกษาเพื่อนๆถึงเรื่องหัวใจแต่พอเจอเพื่อนแต่ละคนเขาก็เก็บความอึดอัดเอาไว้ให้อกแตกตายไปเสียยังดีกว่า
"ลมอะไรหอบมึงมาวะไอ้กัปตัน"
"ไอ้ณภัทรมึงก็พูดเกินไป เพื่อนเราเลิกจำศีลแล้วต่างหากฮ่าาา"
ณภัทรเพื่อนสนิทของกัปตันเขาเป็นเจ้าของผับNN มีชื่อเสียงเรื่องผู้หญิงเพราะเขามันเจ้าชู้ตัวพ่อเคยถูกแซวถึงความสนิทสนมกับกัปตันจนต่อยปากคนแตกมาไม่รู้กี่คนแล้ว
"กูแค่เซ็งๆเลยออกมาหาเหล้าแดก พวกมึงก็พูดเกินไป"
กัปตันนั่งดื่มสายตาก็มองไปยังโซนด้านหน้าเวทีสาวๆกำลังยืนเต้นตามจังหวะEDMอย่างสนุกสนานแต่สายตาของเขาดันไปเห็นสาวสวยคนหนึ่ง เขาจำเธอได้ดีเธอสวมใส่ชุดลายเสือกระโปรงสั้นเสมอขอบกางเกงชั้นใน
"มึงมองสาวเป็นด้วยเหรอไอ้กัปตัน" นนท์เพื่อนสนิทอีกคนเอ่ยถาม
"เปล่า" กัปตันตอบสั้นๆสายตายังคงจดจ่ออยู่ที่สาวชุดลายเสือ
"นั่นน้องทิชาสนใจเหรอกูติดต่อให้ได้นะ" ณภัทรเอ่ยปากพร้อมยกแก้ววิสกี้ขึ้นมาดื่ม
"มึงรู้จักทิชาด้วยเหรอ?" กัปตันหันมาถามเพื่อนสนิทแต่ทุกคนไม่ได้แปลกใจอะไรเพราะณภัทรรู้จักสาวเยอะยิ่งเป็นเด็กเอนเขาฟันมาเกือบทั้งวงการ
"ไอ้ณภัทรมันรู้จักก็คงไม่แปลกแต่มึงรู้จักนี่มันแปลกๆอยู่นะ" นนท์ทำท่าจับผิดเพื่อนแต่กัปตันไม่ได้แสดงอาการอะไรเขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพิมพ์ถามเรื่องคิวงานกับเธออีกครั้งหวังจะเหมาให้เธอมาเอนเตอร์เทนเขาเพียงคนเดียวเธอจะเรียกเท่าไหร่กัน
