บทที่ 147 Chapter 147

Chapter 147

เดิมทีวันนี้มีโปรแกรมไปตกปลา แต่ทว่าพอตื่นเช้ามาฝนเกิดตก และไม่ได้ตกอย่างธรรมดาแต่ตกชนิดไม่ลืมหูลืมตา ลมก็กรรโชกแรงทั้งที่พายุผ่านไปแล้วกว่าจะฝนจะเบาบางลงก็ปาเข้าไปเกือบเก้าโมงเช้า

“แปลกจังเลยนะ พายุก็ผ่านไปแล้วแต่ทำไมฝนถึงตกได้ ตกหนักซะด้วย”

เดือนเพ็ญพูดขณะนั่งอยู่ในห้องโถง มองดูสายฝนท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ