บทที่ 53 Chapter 53

Chapter 53

ท่ามกลางความเงียบที่ปกคลุมไปด้วยความมืดสลัวของยามค่ำคืน แสงไฟจากตะเกียงเจ้าพายุที่ห้อยไว้ตรงต้นไม้สูงข้างกรงงูหางกระดิ่งนามว่าไอ้โก๊ะ พอจะทำให้เขาและเธอมองเห็นนัยน์ตาของกันและกันที่สบสายตากันนิ่ง ราวกับว่าจะค้นหาความรู้สึกของแต่ละฝ่าย

“แน่นะ นายหัวไม่โกหกฉันนะ” อักษราถามย้ำด้วยสรรพนามที...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ