บทที่ 18 ฉวยโอกาส

เมื่อเขาหันมาหาเธอทั้งตัว หญิงสาวก็น้ำตาไหลพรากๆ ร้องไห้สะอึกสะอื้น

“หน้อยแน่กลัว” เธอสารภาพ ตอนนี้ร่างกายสั่นเทาอย่างเห็นได้ชัด

“กลัวอะไร อย่าบอกนะว่ากลัวเสียงฝนตกเนี่ย” เขาทำเป็นขำ

เปรี้ยง... เสียงฟ้าลั่นขึ้นมาอีกครั้ง ตอนนี้หน้อยแน่กระโดดขึ้นไปเอาขาคีบเอวของเขาเอาไว้แน่น มุดหน้าลงไปซบตรงไหล่ ร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ