บทที่ 32 รักเอย

คีรีละเมอ ยกสองมือขึ้นไขว่คว้าอยู่ในอากาศ

ญาดารีบลุกขึ้นด้วยความตกใจ แต่พอได้ยินชื่อที่เขาร้องเรียกลั่นไปทั้งห้อง คือชื่อของเมียเก่า แม่ของขุนเขา เธอก็น้ำตาริน

‘สุดท้าย พี่คีรีก็ไม่เคยลืมคุณตาลใช่ไหมคะ’ เธอตัดพ้อ น้ำตาตกใน ก่อนจะเขย่าตัวของสามีเบาๆ

“คุณพี่คะ คุณพี่...”

“เอ๊ย...” คีรีรีบลุกขึ้นนั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ