บทที่ 70 เจ้าหวานใจของพ่อกับแม่

ไม่กี่อึดใจ เสียงเด็กชายก็ร้องจ้าดังลั่นไปทั้งห้อง ญานิสาน้ำตาซึมก่อนจะไหลลงมาพรากๆ พ่อหมอกก็ยิ้มกว้างน้ำตารินเช่นกัน เขาวางมือบนกระหม่อมหอมเมียอยู่หลายครั้ง

“ว่าไง ไอ้หลานชาย ร้องจ้าเชียว เสียงดีแบบนี้ ลุงจะปั้นให้เป็นนักร้อง” หมอเมฆจ้องมองเด็กน้อยที่อยู่ในมือของเขา ก่อนจะส่งให้พยาบาลอีกคนที่มีผ้า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ