บทที่ 78 แบบนี้ เรียกว่าอ่อย

มิกิเดินดุ่ยๆ ออกมาอย่างรีบเร่ง ผ้าเช็ดตัวที่ขมวดปมเอาไว้ที่หน้าอกก็คลายตัวเหมือนจะหลุด อีกมือจับปมผ้าเอาไว้ อีกมือก็กำลังจับผ้าอีกผืนเช็ดที่หัวที่เปียก ชายผ้าลงมาปิดใบหน้า ปมผ้าก็จะหลุด เธอเดินสะดุดขาตัวเองด้วยความซุ่มซ่าม

“โอ๊ะ...” มิกิอุทาน เป็นจังหวะที่ขุนเขาเปิดประตูเดินเข้ามาพอดี

อัจฉริยาเสี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ