บทที่ 72 สมรภูมิเดือด

ร่างสูงใหญ่เดินเข้ามาในบ้านที่ไม่เหลือสภาพเดิม ตัวบ้านมีแต่รอยกระสุน กรามถูกขบเป็นสันนูน เมื่อใจดันนึกถึงใบหน้าบิดาแท้ๆ ของตนเอง ทำไมช่างโหดร้ายนัก ทั้งเมียและลูกของเขาไม่ได้มีความผิด หากจะผิดก็ผิดที่เขาเองต่างหาก มือหนากุมขมับแน่น หัวใจเขากำลังหลั่งน้ำตาออกมา แม้ดวงตาไร้ซึ่งน้ำตาสักหยดก็ตาม

“นายคร...