บทที่ 77 เพื่อสิ่งสำคัญ

เมแกนหงุดหงิดเดือดดาลเดินงุ่นง่าน สายตาจ้องมองไปยังหญิงสาวที่กำลังถูกรั้งตัวไม่ให้ดิ้นหนีไปไหน

“เพราะเธอ! ตระกูลฉันถึงได้แปดเปื้อน เพราะเธอ ลูกชายฉันถึงได้ทำตัวไร้สาระแบบนี้!”

“ถ้าคุณไม่อยากให้ฉันยุ่งกับลูกชายคุณ คุณก็ปล่อยลูกกับฉันกลับเมืองไทยสิคะ”หญิงสาวพยายามอ้อนวอน

“กลับเหรอ... เธอคิดหรือไงว่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ