บทที่ 35 ฉันเป็นข้อยกเว้น

“ไม่ค่ะ” มะลิฉัตรปฏิเสธแล้วทำท่าจะนอนต่อ

“นี่เธอจะไม่คิดก่อนสักนิดเลยเหรอ?” เลโอนาดท์ถามด้วยสีหน้าตึงๆ กับท่าทีที่ไม่สนใจของสาวเจ้า

“คุณไปทำงานไม่ใช่เหรอคะ” มะลิฉัตรเงยหน้าขึ้นมองกล้อง ก็อดขำไม่ได้เมื่อเห็นใบหน้าหล่อเหลากำลังบูดบึ้ง

“มันก็ใช่ แต่ตอนที่ไม่ได้ทำงาน ฉันก็อยากให้เธออยู่ด้วย”

“ไปทำงา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ