บทที่ 60 สะดวกค่ะท่าน

“ขอตัวนะครับ” โดมินิกรีบลุกตามสาวเจ้าออกไปอย่างเร่งรีบ

“อ๊ะ! ปล่อยนะ!” พราวดาราหันไปตวาดใส่อีกฝ่ายที่จับแขนของเธอเอาไว้

“เดี๋ยวสิพราว” โดมินิกบอกพลางดึงสาวเจ้าเข้าไปคุยในห้องที่อยู่ใกล้ๆ ก่อนจะกดล็อกที่ประตูห้องอย่างต้องการความเป็นส่วนตัว

“ฉันเกลียดคุณรู้ไหม! ฉันเกลียดคุณ” เธอระเบิดอารมณ์ใส่  คนต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ