บทที่ 448

อลิซาเบธจ้องมองเอสเม่ รู้สึกถึงการบีบที่ข้อมือของเธอแน่นขึ้น

มันชัดเจนว่าเอสเม่เกลียดเธอ

"ทุกอย่างที่เป็นของเธอก็ยังเป็นของเธอ แล้วจะเกลียดอะไรอีก?" อลิซาเบธพูด น้ำเสียงที่ปนด้วยน้ำตาและเสียงหัวเราะ

เอสเม่กัดริมฝีปาก "แต่เธอมีอเล็กซานเดอร์เป็นของตัวเองมาตลอดสามปี ฉันไม่สามารถลืมเรื่องนั้นได้"

อล...