บทที่ 488

สนามบินไม่ได้ไกลขนาดนั้น แต่ทำไมอเล็กซานเดอร์ถึงไปไม่ถึงสักที มันรู้สึกเหมือนสนามบินยิ่งห่างออกไปเรื่อยๆ

เวลาบินของเอลิซาเบธใกล้เข้ามาทุกที แต่เขายังมองไม่เห็นสนามบินเลย

อเล็กซานเดอร์พยายามกลั้นน้ำตา เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้ง

ฝนข้างนอกตกหนัก ราวกับกำลังลงโทษคนที่มีความผิดในใจ

ไม่มีการตอบกลับ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ