บทที่ 78 อย่าได้กลัวอะไร

บทที่40

ฉันมองคุณเอกเดินไปจนลับสายตาก่อนจะเดินมานั่งที่เก้าอี้ตรงข้ามกับคุณภาคินัย หัวใจของฉันตอนนี้มันหนักอึ้งไปหมด รู้สึกสงสัยแปลกใจแล้วรู้สึกกลัว

ฉันรู้สึกถึงอะไรบางอย่างในทางที่ไม่ดีกำลังคืบคลานเข้ามา รู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยของฉัน และรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยของคุณภาคินัย

ฉันเป็นห่วงเขากลัวว่าจะเ...