บทที่ 1604

แมดด็อกซ์เกาศีรษะ ดูอับอายเล็กน้อย "เอาน่า เด็กๆ ก็ต้องมีล้มกันบ้าง ยิ่งล้มบ่อยก็ยิ่งแกร่ง"

อเล็กซานเดอร์เหลือบมองเขาด้วยสายตาที่กรีดร้องว่า "ฉันจะคุยกับนายไปทำไมเนี่ย นายไม่มีสิทธิ์ออกความเห็นเรื่องนี้สักหน่อย"

สเปราต์ร้องไห้จ้าอยู่ในอ้อมแขนของควินน์จนกระทั่งหลับไปในที่สุด ควินน์ค่อยๆ วางเขาลงบนเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ