บทที่ 30 30

รชนิชลกระซิบข้างหูของชายหนุ่มซึ่งเธอรับรู้เพียงเสียงของลมหายใจหนัก เธอคิดว่าเขาอาจจะผล็อยหลับเพราะเขานิ่งไป คาร์ลอสคงเหน็ดเหนื่อยจากงานบริหารองค์กรยักษ์ใหญ่ที่เธอเข้าใจว่ามันมากมายมหาศาล กระทั่งเขาขยับตัวและเงยหน้าขึ้น จ้องเธอจนหญิงสาวเป็นฝ่ายหน้าแดงก่ำ แต่เธอก็ถามเขาด้วยเสียงผะแผ่ว

“เอ้อ...คุณจะแช...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ