บทที่ 85 Chapter85

Chapter85

“ผมว่ามันทะแม่งๆ อยู่นะ”  เสียงของธนาพลเอ่ยขึ้น  ทำให้ณิชารีบลงจากเตียงและโผกอดร่างของธนาพลไว้แน่นเพื่อหาหลักยึด

“พี่พลพาณิชากลับบ้านที  ณิชาอยากกลับบ้าน”  ณิชาร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดของธนาพล  น้ำตาของเธอเปรอะเปื้อนเสื้อลำลองของเขา  ทำให้หัวใจของเขาบีบรัดและเจ็บปวดตามเธอไปด้วย

รัฐกฤตญ์เห็น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ