บทที่ 108 ตอนที่108

“จ้า^_^”เธอยิิ้มรับคำฉัน ฉันก็ยิ้มให้เธอและค่อยๆทิ้งนำ้หนักทั้งหมดลงไปที่ปลายเท้าทั้งสองข้างเพื่อจะลุกขึ้นยืนและทรงตัวเหมือนปกติ พี่ปลายฟ้าก็กุมมือทั้งสองข้างไว้ที่หน้าอกของเธอและมองฉันด้วยสีหน้าเป็นกังวล ฉันจึงยิ้มและลุกขึ้นยืนเต็มความสูง

พรึบ

“เก่งไหมคะ?”ฉันเอ่ยถามพี่ปลายฟ้าไป เธอก็ผ่อนลมหายใจออกม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ