บทที่ 100 คุณทำร้ายเธออีกครั้งฉันจะพาเธอออกไปอย่างแน่นอน

น้ำเสียงของแซนธีทำให้เอมิลี่ฉุนกึก

เธอผุดลุกขึ้นและสวนกลับไปว่า “ฉันจะเป็นคนดีหรือไม่ดีมันก็ไม่สำคัญ อย่างน้อยฉันก็ไม่ลับๆ ล่อๆ สกปรกเหมือนใครบางคน”

“ว่าไงนะ” ใบหน้าของแซนธีมืดครึ้มลง

“นี่! กล้าดียังไงมาว่าแม่ฉันแบบนี้ ยัยคนนอก!” เททัมขมวดคิ้ว น้ำเสียงเย็นเยียบ “แม่ของฉันเป็นย่าของเมสันนะ แล้วแกเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ