บทที่ 92 ความประหลาดใจของโทเบียส ทำให้เจมส์โกรธ

“แก! แกกล้าดียังไงมาว่าฉันเป็นมด!”

เอวาลุกพรวดขึ้น เตรียมจะตบหน้าเอมิลี่ แต่เอมิลี่คว้าข้อมือของเธอไว้กลางอากาศ

“ไสหัวไปให้พ้นหน้าฉันเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้น...”

มุมปากของเอมิลี่ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเย็นชา เธอโน้มตัวเข้าไปกระซิบเพื่อให้ได้ยินกันแค่สองคน “ฉันจะทำให้แกได้เจอกับประสบการณ์การถูกหมาป่าไล่ล่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ