บทที่ 45

เฮเลน

เช้าวันต่อมาฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการเมาค้างอย่างหนัก ปวดหัวไปหมด ปวดร้าวไปทั้งตัว และแสงแดดก็สาดส่องเข้ามาในห้อง ฉันพยายามจะเหยียดขาเพื่อให้ร่างกายกลับมารู้สึก หรือยืดเส้นยืดสายให้รู้สึกดีขึ้น แต่ก็ทำไม่ได้ พอฉันมองไปรอบๆ ตัวอย่างถี่ถ้วน ก็เห็นว่าตัวเองอยู่ในกรงอะไรสักอย่าง และนั่นคือเหตุผล...