บทที่ 47

เฮเลน

ฉันทำอาหารเช้าเสร็จเรียบร้อย ไม่ได้ตั้งใจทำอะไรมากนัก แค่อยากกินอะไรสักอย่างที่ทำด้วยมือตัวเอง... อะไรที่จะไม่ถูกวางยา “อาหารเช้าเสร็จแล้ว” ฉันตะโกนบอกเลียม โซ่ตรวนที่ขาล่ามฉันไว้ทำให้เดินไปถึงห้องนั่งเล่นไม่ไหว เขาเดินมาหาฉัน หยิบจานสองใบไป แล้วกลับมาหยิบถ้วยกาแฟไปวางไว้บนโต๊ะตัวเล็ก เขากลับ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ