ให้ฉันพกมันไว้ให้คุณ

โลล่า

เสียงหึ่งของยางรถยนต์ยังคงก้องอยู่ในกระดูกของเธอ ยี่สิบปีผ่านไปแล้ว แต่เธอก็ยังได้ยินมันอยู่ เบาะหลังของรถเก๋งพ่อมีกลิ่นน้ำยาขัดหนังกับน้ำหอมเก่าๆ แก้มของเธอแนบอยู่กับกระจกหน้าต่างขณะที่ภาพทะเลทรายพร่าเลือนผ่านไป

“ลูกโชคดีนะ โลลาน่า” พ่อเคยพูดไว้ น้ำเสียงเหมือนคนที่พูดถึงเลขลอตเตอรี่ “เด็ก...