ฉันกำลังวางใจในสิ่งนั้น

เอนโซ

เธอวิ่งออกไปทั้งเท้าเปล่า หัวเราะร่าอย่างบ้าคลั่งราวกับปีศาจตัวจ้อยที่ข้อมือถูกมัดด้วยเคเบิลไทร์

เถื่อน

บ้าระห่ำ

งดงาม

เอนโซยังไม่ขยับในทันที

ไม่จำเป็น

เขาแค่เฝ้ามอง

มองเธอวิ่งหายไปตามโถงทางเดินโดยไม่สวมอะไรเลยนอกจากกางเกงตัวโคร่งที่ห้อยอย่างหมิ่นเหม่บนสะโพก...สะโพกที่มือของเขาวางทาบอยู่เ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ