รอยยิ้มหายไป

สปริงเคิลส์สำลักอีกครั้ง โน้มตัวไปข้างหน้า แล้วอาเจียนรุนแรงลงบนพื้น

เธอไม่กระพริบตาด้วยซ้ำ

แค่ยืนอยู่ตรงนั้น ค่อยๆ ดูดอมยาหวานรสสตรอเบอร์รี-มะนาวอย่างช้าๆ ราวกับว่านี่เป็นช่วงพักครึ่งและเธอรอคอยช่วงเวลานี้มานาน

และแล้ว—

เธอหัวเราะคิกคัก

ไม่ใช่เสียงโหดร้าย ไม่ได้ดังมาก แค่เสียงสดใสเปี่ยมด้วยคว...