บทที่ 79 มิอาจเอื้อมรัก บทที่ 23

“ไม่ต้องค่ะ เตยสบายดี  อย่าห่วงเลยนะคะ   เตยแข็งแรงไม่เป็นอะไรง่ายๆ...อ๊ะ...ท่านประธาน!”

หญิงสาวร้องตกใจเมื่อปรเมศวร์ดึงร่างนั้นเข้าไปในอ้อมแขนแล้วก้มหน้าลงไปหาอย่างรวดเร็ว เขาบดริมฝีปากลงบนปากของเธออย่างถือสิทธิ์   จูบหนักๆเพียงแค่ชั่วอึดใจก่อนปล่อยร่างน้อยเป็นอิสระ   ต้นเตยตั้งสติได้ก็หันไปมองรอบ...