บทที่ 237 ความคิดของวันพรุ่งนี้

"ฉันเหรอ? จริงๆ น่ะ?" ดวงตาของนีน่าเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจอย่างแท้จริง เธอชี้ไปที่ใบหน้าตัวเอง ราวกับกำลังให้ภาพประกอบที่ชัดเจน เมื่อเธอพูดซ้ำอีกครั้ง "ฉันเหรอ?"

"ใช่ นีน่า" ฉันส่ายหัวให้กับความน่าขันของเธอ "แน่นอนสิ"

เธอมองกลับไปกลับมาระหว่างพวกเราทั้งสาม ฉัน อเล็กซ์ และเด็กน้อย "พวกคุณจะไว้ใจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ