บทที่ 25 โทรปลุกตอนดึก

อเล็กซานเดอร์

หลังของผมปวดร้าวด้วยความเจ็บปวดแสบร้อนที่ทรมานประสาท ซึ่งไม่บรรเทาลงเลยตั้งแต่ถูกเฆี่ยน

แต่เมื่อผมสัมผัสฟิโอน่า ผมไม่สนใจความเจ็บปวดอีกต่อไป

มันรู้สึกดีมากในความร้อนชื้นของเธอ รู้สึกถึงจังหวะสะโพกที่โยกไปมาชนกับผม ผมชอบเสียงลมหายใจที่หอบของเธอขณะที่เธอปล่อยวางหน้ากากที่แข็งกร้าวเย็นชาท...