บทที่ 17 กลิ่นหอมของดอกไม้

คนสวนร่างใหญ่บึกบึนที่ทั้งร่างนั้นไม่มีเสื้อผ้าอยู่เลย แนบใบหน้าลงมาที่ดอกไม้ของเธอ ใช้จมูกซุกไซ้สูดดมความหอม ใช้ริมฝีปากจูบหนักๆ ที่เนินโหนก และใช้ปลายลิ้นเซาะแซะตวัดเลียไล้หยาดน้ำ และยังจะปลายนิ้วนั้นอีก ความอวบใหญ่และสากจากทำงานหนักกำลังเสียดสีสอดแทรกเข้ามาในร่องที่เธอแยกออกจากกันจนกว้าง

จาก...