บทที่ 42 ไม่ทนต่อความทรมาน

พี่ชมพู่ยังคงส่ายร่อนสะโพก และครวญครางทุกครั้งที่ผมขยับปลายลิ้น และทุกครั้งที่เข้าใกล้บริเวณร่องหลืบ เธอก็กระดกรับอยากให้แยงลิ้นลงไปอีก แต่ครั้งนี้ไม่ใช่ลิ้น

ผมแยงนิ้วเข้าไปในร่องฉ่ำน้ำ กวาดต้อน ชอนไช จ้วงแทง กระทุ้งเข้าออกตามจังหวะเร่งเร้าครางกระเส่าของพี่ชมพู่ เมื่อแน่ใจว่าแฉะจนถึงที่สุด

ผม...