บทที่ 48 ปกป้องเมีย

“ไปซะอาร์ต อย่ามายุ่งกับชมพู่อีก ถ้าไม่อยากโดนเหมือนวันนี้”

“กูก็ไม่อยากจะยุ่งกับพวกมึง อูย... ถ้ากูไม่จำเป็น กูก็ไม่อยากมาเหยียบที่นี่ พวกบ้านนอก!”

ผู้ดีแต่ถ่อยทั้งคำพูด ทั้งการแสดงออกอย่างไอ้อาร์ตพยายามพยุงตัวลุกขึ้น พูดผสมเจ็บเพราะทั้งปากทั้งจมูกนั้นแตกยับจากหมัดของผม ก่อนจะบอกสิ่งที่ต้องก...