บทที่ 72 ดินเนอร์มื้ออร่อย

ดอกอ้อแอ่นดอกไม้สีชมพูเบ่งบานให้ท่านที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าของเธอกลืนกินได้อย่างถนัด และท่านก็ไม่ทำให้เธอต้องผิดหวัง เพราะลิ้นที่แลบออกมายาวพร้อมกับฉกวาบเข้าไปในร่องฉ่ำน้ำของเธออย่างรัวเร็วนั้น มันทำให้ใบหน้างดงามของนางเอกดาวรุ่งต้องแหงนขึ้นสูง เพื่อมองดูดวงดาวที่ลอยเกลื่อนฟ้า ยิ่งปลายลิ้นของท่านต...