บทที่ 81 คนงานเลี้ยงม้า

“อูย... อยากแล้วเหรอ คริคริ... อดใจไว้สุดหล่อ ต้องรอนายแกกลับมาก่อน”

ฉันลูบฝ่ามือไปใกล้ที่ส่วนนั้น จนปีเตอร์ซอยเท้าขยับไปมาพลางผงกหัวหงึกหงักเหมือนเร่งเร้าเรียกร้องให้ฉันทำให้ แต่ใครจะไปทำล่ะ บ้าน่ะสิ ขนาดมหึมาอย่างนี้ หมอคงไม่กล้ารับเย็บให้ฉัน แน่

“น้ำเชื้อของแกน่ะมันมีราคา จะมาออกพร่ำเพรื่อได้ยั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ