บทที่ 11 ตอนที่ 4 คืนเข้าหอ2

เขาเองในยามนี้ก็คงไม่ต่าง ฮึ! ยิ่งคิดก็ยิ่งแค้น

“หยุดเล่นงิ้วเสียที ข้ารำคาญ” ฟงชินหยางกล่าวปิดท้ายเสียงเข้มใบหน้าดำคล้ำขึ้นเรื่อยๆ หลังจากตกอยู่ในภวังค์ของตนเมื่อครู่

หลิงเวยได้แต่ถลึงตาจ้องมองเขาอย่างไม่รู้จะทำอะไรได้มากไปกว่านี้ หากนางมารยาเป็นดังคำเขาว่ามาก็คงดี แต่นางทำไม่เป็นและไม่ได้เล่นงิ้วอ...