บทที่ 46 ตอนที่ 22 จวนตระกูลหลิง3

ฮูหยินใหญ่ถึงกับยิ้มแห้งๆ ส่งให้แล้วเอ่ย “เวยเอ๋อร์ เจ้ามิได้พบหน้าพี่น้องเสียหลายวัน มากับแม่ใหญ่เถิด” นางว่าอย่างนั้นพร้อมรอยยิ้มที่ไปไม่ถึงดวงตาแล้วลุกขึ้นมาก่อนจะโน้มตัวลงหาหลิงเวย เอื้อมปลายนิ้วแหลมคมจับต้นแขนของหลิงเวยอย่างทะนุถนอมกึ่งบังคับให้ลุกขึ้นเพื่อออกไปจากห้องโถงเสียด้วยกัน

หลิงเวยแอบถ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ